Going Beyond Social Media: Why You Need a Personal Website (Farsi)

خب به عنوان پست اول خواستم راجع به این موضوع حرف بزنم که چرا این وبسایت رو آوردم بالا و گزینه‌های دیگه رو مثل داشتن اکانت روی هر جایی قبول ندارم. البته هنوز به استقلالی که مد نظرمه نرسیدم چون فعلا حداقل در این مرحله این سایت هم داره رو گیتهاب host می‌شه. یخورده دستم گرم تر بشه رو یه VPS ای چیزی منتقلش می‌کنم.

استقلال توی وب و داشتن فضای اختصاصی از چند منظر می‌تونه مفید باشه:

1. برای افراد در حوزه نرم افزار تمرین خوبیه و جنبه آموزشی زیادی می‌تونه داشته باشه.

2. سایت های عمده فضای مجازی تحت انحصار شرکت های بزرگ (اینستاگرام، فیسبوک و …) بنظرم بر خلاف نظر عموم روش بهینه‌ای برای برقراری ارتباط نیستن.

   • از منظر حفظ حریم شخصی واقعا مشکل دارن. دلیلی وجود نداره که شما رو مجبور به احراز هویت (با موبایل و ایمیل و بعضی مواقع حتی درخواست عکس از کارت شناسایی فرد می‌کنه) و نیازی هم به اشاره به کارهایی که با اطلاعات کاربر‌ها برای کسب در آمد و تبلیغات می‌کنن نیست.
   • شیوه های link aggregation که استفاده می‌کنن که کدوم پست و کدوم حساب رو بالاتر نشون بده در جستجو‌ها خیلی مخربه و افراد رو برای بدست آوردن internet points ترغیب به کار‌هایی می‌کنه که productive نیست نه برای خود فرد و نه برای مخاطب‌های پست هایی که می‌ذاره. و خطری که این موضوع ایجاد می‌کنه از بزرگنمایی مسائل درخواستی که نفع شخصی براشون داره و نشر اخبار جعلی. که نتیجه‌اش می‌شه اینکه آدم از هدف خودش منحرف می‌شه و برای اینکه همراه hype train بشه حرف‌هایی بر خلاف عقاید اصلیش می‌زنه و درگیر بحث و جدل با بقیه و هشتگ بازی و این چرت و پرتا می‌شه.
   • علاقه ندارن کاربر پلتفرمشون رو ترک کنه و مدام feed اشون رو به روز رسانی می‌کنن و الگوریتم‌های مورد استفاده‌شون بر این منواله که کاربر ماکسیمم زمان ممکن رو داخل پلتفرمشون بگذرونه که منجر به اتلاف وقت می‌شه.
   • خیلی از اکانت ها رو ban می‌کنن و برای بخش زیادی از این اکانت‌ها خیلی دلیل موجهی ندارن.

3. باید یخورده به شیوه قدیمی تر برگشت. شما امروز دنبال یه چیزی بخواید بگردید اگر داخل گوگل سرچ کنین میبینین که نصف سایتا یه محتوای AI generated ای که به درد هیچ کسی نمی‌خوره از هم کپی کردن و هر کدوم چند مگ جاوا اسکریپت که معلوم نیست باهاش چیکار می‌کنن به خوردتون میدن. لینک‌های اولی که می‌ده اکثرا از یه سری سایت فیکسه (wikipedia, reddit, …) و یا یه سری سایت خبری خاص و سر همین قضیه کاربری اینترنت از یه ابزار مفید داره تبدیل می‌شه به یه مسابقه که هر کی محتوای بیشتر بذاره برنده می‌شه، یا سر و کله زدن و یا جایگزینی فعالیت‌های اجتماعی به یه روش سمی. حالا کیفیت این محتوا چی باشه دیگه مطرح نیست. هر چیز باعث بشه کاربر دوپامین بیشتری ترشح کنه بهتره.

   استفاده از RSS feed ها هم به شدت توصیه می‌کنم که مردگی وقت کمتری داشته باشید. همه پلتفرم ها و سایت ها و بلاگ هایی که بهشون سابسکرایب کردید احتمالا یه نوع rss یا atom فیدی دارن که خیلی بهتره از روش اینکه دم به دقیقه چکشون کنید یا اینکه پشت سر هم نوتیفیکیشن بدن اونم هر کدوم به نوع خودشون و هر سایتی که می‌رید کلی لینک وسوسه کننده به هزار تا جای دیگه داشته باشه و درگیر اونا بشید و کلا یادتون بره چیکار می‌خواستید بکنید. تو یک فضای منسجم اونم به یه فرمت یکتا هر موقعی که بخواید می‌تونید برید feed اتون رو آپدیت کنید و همه پست‌های جدیدی که هست رو یک جا داشته باشید. از جمله RSS reader های خوب هم Raven Reader رو پیشنهاد میدم. Thunder Bird هم این قابلیت رو داره داخل Emacs هم پکیج Elfeed برای این منظور موجوده.

   برای این سایت هم من از سایت ایستا ساز Hugo استفاده کردم. پروژه‌های دیگه ای مثل Jekyll، Gatsby، Next.js و Cryogen وجود دارن. از Word Press هم می‌تونید استفاده کنید. یا اینکه یه سایت ساده که خودتون با html و css صرف بالا بیارید.